23.11 na Nieużytkach

Z maila 23.11. "Dziś zrobiłam remament w kompostowniku (...). Zrobiłam wszystko na nowo zgodnie ze starożytną sztuką kompostowania :) Wywaliłam wszystko, na dół dałam warstwę z deseczek żeby było przewiewnie, poukładałam warstwy po 10 cm i wysypałam pomiędzy przyśpieszacz kompostowania. Trochę się już jakiś skąposzczetów tam kręciło - uważam, że to dobrze :) Na górę dałam 1-2 cm warstwę ziemi i przykryłam workami jutowymi". Basia T. podgląda berlińskie kompostowniki. Zdjęcie: James K. Lindsey - James Lindsey's Ecology of Commanster Site

Zakończenie sezonu

i oczekiwanie na nowy :)

Sąsiedzi z B90

Grządka przy hali B90 przestała być samotną wyspą. "No to jesteśmy gotowi z re-miasteczkiem na sobotę. Zadanie wykonane Klub B90 wyrecyklingowany. Przybywajcie"- napisali sąsiedzi z Klubu B90 na swoim facebooku. W skrzyniach rośnie trawa. Odpowiedzialność za zajęcie kawałka ulicy ponosi klub B90 i re:miasto. www.remiasto.eu/idea-re-miasta

Ciągłość

"Mogłoby to być takie fajne zachowanie ciągłości projektu - ziemię dla roślin z następnego sezonu nawiozłoby się kompostem z roślin z poprzedniego" (J.S). Tematem ostatnich rozmów Otwartego Ogrodu, Bomby Nasiennej i Nieużytków Sztuki jest stworzenie optymalnych warunków do rozkładu biomasy, czyli kompostownika. Na razie stawiamy na niższy z przykryciem. Ogród codziennych praktyk / Otwarty Ogród w Stoczni www.alternativa.org.pl/ogrod-codziennych-praktyk-otwarty-ogrod-w-stoczni i Bomba nasienna www.alternativa.org.pl/bomba-nasienna stanowią plenerową część Alternativy 2014. Rysunek za www.kompostowniki.pl

Sąsiedzi z Jaracza i Robotniczej

Weszliśmy w podwórko pomiędzy kamienicami, a tam kwietne ogrody.

Dla Asi

Piękna i groźna naparstnica.

Młodzieży! Gotowi, by gotować?

Na każdym kroku danie z chwasta. W przerwie intensywnego spotkania roboczego trafia do moich rąk książka Agnieszki Kręglickiej "Gotowi, by gotować. Domowa kuchnia polska dla nastolatków" z cudownymi zdjęciami. Szczególnie zainteresowały mnie topinambury pieczone ze śmietaną - ziemniaki z przydrożnego rowu, zwane również słonecznikiem bulwiastym, karczochem jerozolimskim, truflą kanadyjską, gruszką ziemną, bulwą. Roślina gdzieniegdzie uprawna, rosnąca też dziko. Na forum ogrodniczym ostrzeżenia: "jak raz zasadzisz, to już nie wytępisz". Na stronach kulinarnych polecana do spożycia, głównie ze względu na dużą ilość inuliny i słodkawy smak z nutą orzecha. Nie zabrakło też ulubionej pokrzywy, tym razem w formie placków z patelni. Smacznego!

Uczta

Nic nie smakuje lepiej jak wspólnie przygotowana sałatka. Zaskoczyły nas na grządce rzodkiewki rozmiaru XL. Pomidory wciąż potrzebują słońca, zanim trafią na talerz, chyba że według łódzkiego przepisu zrobimy dżem z zielonych pomidorów (www.nieuzytkisztuki.pl/aktualnosci/artykul.id493). Do zobaczenia na grządce w piątek.

Otwarciej

Już dwa tygodnie minęły od ostatniego sobotniego spotkania Nieużytków Sztuki w Otwartym Ogrodzie. Ogród po zakończeniu renowacji ulicy Jaracza faktycznie się otworzył. Ulica zamieniła się w deptak, zrobiło się przestrzenniej, ciszej, jaśniej. W oknach sąsiadującej kamienicy mieszkańcy na zaproszenie Elżbiety Jabłońskiej przygotowali wystawę. Odwiedziła nas Melissa Declaire ze swoja kamerą, którą od 2010 roku dokumentuje stocznię gdańską. www.vimeo.com/melissadecairefilms

Dzika roślinność stoczni

O pożytkach z chwastów, zagrożonych gatunkach, ich walorach smakowych i wykorzystaniu w gospodarstwie domowym opowie nam w sobotę Aria Oklis. Dla Nieużytków Sztuki pozyskała ona kilkanaście roślin i zaopiekowała się nimi na swojej grządce. Podczas cyklu spotkań w Otwartym Ogrodzie wprowadziła chwasty na stół do codziennych dań, zup, past, sałatek, placków. Z notatkami ze spotkań można się zapoznać na stronie projektu w cyklu tekstów “Podsłuchane nad grządką” www.nieuzytkisztuki.pl/gdansk. Obok spaceru szlakiem chwastów jadalnych i tworzenia własnego zielnika, zapraszamy tego dnia do obejrzenia wystawy w oknach Jaracza12-13. Zapraszamy 30 sierpnia o godz. 12.00 do Otwartego Ogrodu na dziedzińcu Instytutu Sztuki Wyspa (ulica Doki 1/145 B, dawne tereny Stoczni Gdańskiej) na ostatnie otwarte spotkanie na Nieużytkach Sztuki.

Romans z kontrabasem

Literacki spacer Studio Koło po zakamarkach nadmorskiego kurortu w ramach festiwalu Literacki Sopot. W wieży latarni czytany "Romans z kontrabasem" Czechowa. Odkrywam, że nic by się nie się wydarzyło, gdyby nie znana nam ze spacerów z Arią Oklis lebioda. „Dość jednak... – pomyślał, wydając głębokie westchnienie. – Żegnaj, piękne zjawisko! Na mnie już czas. Muszę iść na bal do jaśnie wielmożnego...” Spojrzawszy raz jeszcze na uśpioną piękność chciał już płynąć z powrotem, gdy nagle wpadł na pomysł. „Trzeba pozostawić jej pamiątkę po sobie! – pomyślał. – Przyczepię coś do wędki. Będzie to niespodzianka od nieznajomego.” Smyczkow cichcem podpłynął do brzegu, narwał duży bukiet polnych i wodnych kwiatów,i związawszy go łodyżką lebiody przyczepił do wędki. (...) Rozsądek, prawa natury i stanowisko społeczne naszego bohatera wymagają, aby romans zakończył się właśnie na tym, lecz – niestety! Los autora jest nieubłagany: z przyczyn od niego niezależnych przygoda nie zakończyła się na bukiecie kwiatów. (fragmenty "Romans z kontrabasem" w "Historie zakulisowe", Antoni Czechow)

Wizyta na grządce

Kto ma ochotę na pomidory z bazylią i miętową herbatę? Popołudniowa uczta na Nieużytkach :)

Podlewajcie

Podlewajcie, podlewajcie sąsiadów zachęcajcie niech podlewają z wami owoce z warzywami.

Z głowami w chmurach i deszczu

O czym myślą ogrodnicy po pracy? Bujają w obłokach. Po pracy na grządce poszliśmy poszukać przygód na wystawie Codzienność. Przez deszcz papierków Gianni Pet­tena (Papier/ Ocean Środkowo-Zachodni) i z głowami w chmurach (Improwizowany prototyp z serii "obłoki", Yon Fried­man) doszliśmy do pomieszczenia z pracą Honoraty Martin Wyjście w Polskę, z którą trudno było nam się rozstać. Honorato Martini - zabierz nas na swoją kolejną wyprawę. Reszta wystawy czeka na odkrycie. Wystawa Codzienność odbywa się w ramach Alternativa 2014: Błędnik codzienności.

Podsłuchane nad grządką 2

Aria Orkis: Skrzyp polny* jest jeden, ale skrzypów w ogóle są trzy rodzaje**: polny, błotny, trujący i leśny, też trujący. Tylko skrzyp polny ma właściwości lecznicze, ale dopiero w odpowiednim stadium: nie kiedy jest młody, kiełkujący, podobny do grzyba, ale dopiero, gdy staje się zielony. Działa dobrze jako odżywka do włosów, oczyszcza organizm. -A jak wygląda ten skrzyp błotny? Ma jasny dół? Aria Orkis: Nie, nie. Cały jest ciemnozielony i nie ma żadnych igiełek. Jego pędy przypominają takie... badyle. Skrzyp leśny wygląda jak pióropusz, jest bardzo delikatny. * skrzyp polny – swoją nazwę zawdzięcza charakterystycznemu dźwiękowi powstającemu przy pocieraniu łodyg. Powodem skrzypienia jest duża zawartość krzemionki – aż 10% soli mineralnych. Decyduje to o znaczeniu leczniczym rośliny, jednocześnie czyniąc ją ciężkostrawną. W starożytności stosowano go do tamowania krwotoków. Na przełomie X i XI wieku arabski lekarz Awicenna szerzył sławę skrzypu jako środka przyśpieszającego gojenie ran. W kosmetyce doceniany jest za działanie przeciwzapalne. Co więcej, działa obkurczająco i uszczelniająco na naczynia krwionośne. Kremy z dodatkiem skrzypu polnego polecane są do cery naczynkowej oraz dojrzałej. Dodany do kąpieli redukuje cellulit. Hurra! ** rodzina skrzypowatych – powszechnie w Polsce występuje aż 6 rodzajów skrzypu, poza polnym, błotnym i leśnym do rodziny należą jeszcze łąkowy, bagienny i zimowy. Większość z nich rzeczywiście jest trująca, ale ten ostatni, zimowy, w takim samym stopniu jak skrzyp polny, dostarcza ziela leczniczego i znajduje swoje zastosowanie w homeopatii. Ponadto jego łodygi używane są do polerowania metali. Do tego celu należy przyrządzić napar z 30 gramów pędów skrzypu zalanych 3 filiżankami wody. Po odczekaniu 2 godzin wywar gotujemy przez 15 minut. Metalowe przedmioty moczymy przez 5 minut, wycieramy do sucha, polerujemy i lśnią jak nowe! ------------------------------------------------- Aria Orkis: Chrzan pospolity* należy do rodziny kapustowatych. Niby każdy zna chrzan, ale nie każdy wie o nim wszystko. Nikt nie kojarzy chrzanu z kapustą. - Biorąc pod uwagę kwiaty to rzeczywiście są trochę podobne. Aria Orkis: Może trochę. W każdym razie liście chrzanu używa się jako okłady na reumatyzm i wspomagająco przy gojeniu ran. Oczywiście chrzan poprawia smak potraw, ułatwia też trawienie. Jak ktoś jest niejadkiem to polecam chrzan! *chrzan pospolity – jego łacińska nazwa Armoracia rusticana wywodzi się od celtyckiego słowa „ar” -blisko oraz „more”-morze, co oznacza „roślina rosnąca blisko morza”. Dawniej chrzan stosowano przede wszystkim w celach leczniczych, jako dodatek do potraw stał się popularny dopiero w XV wieku. W kuchni niemieckiej i duńskiej szybko zdobył serca smakoszy dopełniając smak sosu rybnego. Dopiero 200 lat później Anglicy odkryli, że był tym, czego od zawsze brakowało im do przyprawienia pieczeni wołowej. Poza korzeniem jadalne są także liście chrzanu, które dodawać można do sałatek. Warto poczęstować nimi psa, bowiem odrobaczają. Sok z chrzanu ma zaskakujące działanie kosmetyczne – zmieszany z białym octem wybiela piegi. (na podstawie: „Chwasty łąk i pastwisk” M. Nowiński; „Wielka księga ziół” L. Bremness; „Ziołowe królewstwo” red. M. Durkort, B. Horosiewicz, A. Mikołajczak-Bąk; www.wikipedia.org)

Spotkanie z chwastami jadalnymi

„Trawa przestaje być zielona” – mówi jedna z uczestniczek spacerów z panią Marią. Z zielonej jednorodnej masy zaczyna wyłaniać się całe bogactwo niedocenianych na co dzień roślin. Zapraszamy na kolejne spotkanie Arią Oklis i spacer śladem chwastów jadalnych po stoczni oraz warsztaty dla dzieci do „Grund to zabawa” - propozycję młodego animatora Nieużytków Sztuki. Jak zwykle będzie to okazja do posmakowania chwasta i stworzenia własnego zielnika. Zachęcamy do przyniesienia swoich potraw. Spotkanie odbędzie się w sobotę 16 sierpnia o godz. 12 w Otwartym Ogrodzie na dziedzińcu Instytutu Sztuki Wyspa. Nieużytki Sztuki należą do części plenerowej wystawy Codzienność odbywającej się w ramach Alternativy 2014: Błędnik codzienności.

Podlewamy

Kolektywnie, każdy na swój sposób. Jak ktoś chce dołączyć do akcji - polecam post Adriana A. Znajdziecie tam wkazówki.

Gdy trawnik przestaje być zieloną masą...

...dostrzegamy coraz więcej kolorów, kształtów - zaczynamy tworzyć swoją kolekcję tych różnorodności - zielnik.

Zachęcamy mieszkańców ul. Stefana Jaracza do podlewania grządki w Otwartym Ogrodzie. WSKAZÓWKI: Woda znajduje się w beczce (w razie braku wody, prosimy o poinformowanie pracownika ISW),a konewka pod skrzynkami z roślinami.

Praca, praca, praca!

Własna grządka oznacza dużo pracy. Wczoraj przywiązaliśmy pomidory do tyczek, zrobiliśmy tabliczki z nazwami roślin i najprzyjemniejsze - zebraliśmy plony: pomidory, szczypiorek, bazylię na kanapki, na ziemniaki, do twarożku, do sosu. Na wszystkie te dania nie starczy. W drodze powrotnej wybierzemy, jak je zjemy.

Kolory nieużytków

Co wybrać napis czy logo Nieużytków Sztuki? A może jedno i drugie?

Podsłuchane nad grządką

-A lebioda* to polska roślina? Aria Orkis: Oczywiście! Słowiańska. Rosła jeszcze przed naszą erą. Cebulę za to znano już w Egipcie. -Na pewno były w piramidzie! -Cebula w piramidzie... no ciekawe. *lebioda – właściwie to komosa biała. To roślina kosmopolityczna, rozprzestrzeniona na całym świecie. Łatwo znaleźć ją przy drodze, na śmietniku i w rowie. Jej nasiona utrzymują zdolność do kiełkowania nawet przez 30 lat. Kiedy rośnie na glebach ze zbyt dużą zawartością azotu bywa trująca. U ludzi zatrucie objawia się dużą wrażliwością na słońce, u zwierząt zaś zaburzeniami koordynacji ruchu i drgawkami. Młode liście pojawiąjące się wczesną wiosną są nieszkodliwe, a w dodatku smaczne. Z powodzeniem zastąpić nimi można popularny szpinak Zawierają dużą porcję białka oraz witaminy C i A. Po lebiodę sięgano wielokrotnie w kryzysowych sytuacjach. Podczas oblężenia Leningradu w czasie II Wojny Światowej okazała się ratunkiem przed szkorbutem i śmiercią głodową. ------------------------------------------------- Aria Orkis: Jeśli chodzi o trawy jadalne to generalnie żadne z nich nie są trujące. Mogą być obojętne albo jadalne. Jest tylko jednak trująca trawa – życica* się nazywa. -A perz**? Aria Orkis: Perz też jest trawą i jest jadalny. Słowianie tarli jego kłącza na mączkę. Zwierzęta bardzo lubią tę trawę. Kot i pies zawsze jedzą perz. Innej trawy nie zjedzą. Ma taki specyficzny zapach... *życica – to zbiorowa nazwa obejmująca ok. 10 gatunków. W rzeczywistości nie sama roślina jest trująca, a toksyny produkowane przez pasożytujący na niej grzyb. Stanowi to duże niebezpieczeństwo dla drobiu hodowanego na wolnym wybiegu. Większe gabarytowo zwierzęta, m.in. krowy, które spożywają stałą ilość toksyn pasąc się na łące mogą popaść w stan chronicznego zatrucia. **perz – roślina występująca powszechnie w Europie i Azji. Wykorzystywane w zielarstwie kłącze perzu nazywane jest „ziółkiem oczyszczającym krew”. Parzony przez 7 min odwar z jednej łyżki suszonego perzu ma działanie moczopędne. Zalecany jest pomocniczo w leczeniu cukrzycy. Dodany do mąki czyni chleb pulchniejszym, a jego codzienne spożywanie pomaga uregulować trawienie i zrzucić kilogramy. ------------------------------------------------- Aria Orkis: Wracając do chwastów jadalnych powiem teraz o podagryczniku*. To bardzo ciekawa roślina. Kiedy wczesną wiosną jest zielony można z niego robić sałatki, takie pachnące. Dodać do niego sałatę, szczypior, koper, cokolwiek się ma. Mniszek lekarski do niego pasuje. Ale tylko wczesną wiosną. Potem jest już niedobry, twardy. Podagrycznik jest wrogiem ogrodników, bo rośnie szybko i trudno go wyplenić. Nie będziemy go sadzić, ale on i tak sam tam rośnie. -Sam się wsiał? Aria Orkis: To są chwasty, Pan Bóg je wsiał! Podagrycznik jest bardzo podobny do arcydzięgla**. Jest taka legenda na jego temat. Podczas trwania zarazy w Europie gdy umierało mnóstwo ludzi anioł zesłał arcydzięgla królowi skandynawskiemu, a ten nakazał każdemu kto miał pole wysiać 10 metrów kwadratowych. Jest on bowiem bardzo szlachetny w swoim swoim działaniu, antybakteryjny i antywirusowy. I oni go rzeczywiście uprawiali. Też miałam arcydzięgla w ogrodzie. Piękna roślina! No i jeszcze wrotycz***, Tanacetum Vulgare. Muszę go tu przynieść to by wszystkie robaki przegonił! Niegdyś wrotycz jedzono raz na rok, przed Wielkanocą, na przepędzenie pasożytów z jelita. Zapiekano liście w cieście, robiono placki i zjadano. Raz w roku. To trzeba na wiosnę jeść, bo teraz jest już niedobry. Z wrotycza robią leki. On jest bardzo silny, nie można go nadużywać. *podagrycznik pospolity – roślina należąca do rodziny selerowatych. Dawniej leczono nim atakującą stawy podagrę, czemu zawdzięcza swoją nazwę. Nie cieszy się dobrą sławą wśród ogrodników, ponieważ rozrasta się w mgnieniu oka i trudno się go pozbyć. A jednak podagrycznik okazuje się być rośliną niezwykle pożyteczną. Herbata z młodych gałązek, listków oraz kwiatów zbieranych wiosną i latem leczy kaszel. Stosowany zewnętrznie w formie okładów z kłączy i liści łagodzi problemy skórne. Podobno sałatkę z podagrycznika jadał sam Władysław Jagiełło narzekający na dolegliwości artretyczne. **arcydzięgiel – roślina z rodziny selerowatych objęta od 1983 roku ścisłą ochroną. Aby móc skorzystać z dobrodziejstw arcydzięgla należy go samodzielnie wysiać we własnym ogródku. Wydziela bardzo intensywny zapach. Wszystkie części rośliny są jadalne. Liście o anyżowym posmaku dodawać można do sałatki. Skośnie podcięte łodygi zbierane w maju i kandyzowane stosowane są w cukiernictwie do dekorowania tortów i wielkanocnych mazurków. Na słodko arcydzięgla można spożywać także w postaci dżemu. W wersji gorzkiej fantastycznie sprawdza się jako przyprawa do wytrawnych alkoholi, w tym absyntu. *** wrotycz pospolity – roślina z rodziny astrowatych rosnąca w klimacie umiarkowanym. Wrotycz bywa trujący, więc należy zachować szczególną ostrożność przy jego stosowaniu. Dawniej sięgano po niego nie tylko po to aby oczyścić organizm, wedle zabobonów miał także zapewniać ochronę przed demonami, a noszony w modlitewniku zapobiegał zaśnięciu podczas nudnego kazania. Bukiet z wrotycza odstrasza osy i muchy od stołu, a napar z niego przegania ślimaki z ogrodu. ------------------------------------------------- Aria Orkis: Po łacinie nie ma słowa chwast. -Bo nie było chwastów. Aria Orkis: Właśnie! Były rośliny! (na podstawie: www.wikipedia.org, www.forum.woliera.com, www.panacea.pl, www.naturaity.pl, www.kuzdrowiu.pl, www.ziolowyzakatek.com.pl, www.pl.herbs2000.com)

Sezon na pomidory rozpoczęty

Z finezyjnym liściem bazylii.

Kuchnia Społeczna

Zamiast na plażę z rana wybraliśmy się na chwasty, a potem stanęliśmy przy garach. Wegańskie, częściowo z dzikich roślin dania towarzyszyły pogawędce o chwastach. Pozdrowienia dla Trójmiejskiej Kuchni Społecznej!

Pasta z chwasta, czyli kuchnia społeczna na NIeużytkach Sztuki

Będzie to V spotkanie z chwastami Arii Oklis w ramach Nieużytki Sztuki i jednocześnie XV edycja Kuchni Społecznej Trójmiasto. Spotykamy się w niedzielę 3.08 o 14:00 przy ulicy Doki 1 / 145 B w Otwartym Ogrodzie na dziedzińcu Instytutu Sztuki Wyspa (dawne tereny Stoczni Gdańskiej). Pogadankę i spacer szlakiem chwastów jadalnych poprowadzi Aria Oklis, gdańska malarka, poetka, chwastolożka. Będzie okazja do zebrania chwastów – okazów do swojego zielnika. Aria uczyła się o chwastach od swojej babci, przedwojennej farmaceutki. W Kuchni Społecznej zasady są takie jak zwykle. Przynosimy własną potrawę z produktów pochodzenia roślinnego. Na przybyłych czekać będzie poczęstunek z chwastów przygotowany przez gospodarzy ale zachęcamy też do samodzielnych eksperymentów z pokrzywą lub koniczyną. Przepisów można szukać na stronie Nieużytków Sztuki oraz Kuchni Społecznej. Oczywiście zapraszamy także z tradycyjnymi „bezchwastowymi” daniami wegańskimi :) W wyjątkowych przypadkach braku potrawy prosimy o wrzucenie do puchy 15 zł. Zebrane środki przeznaczymy na Pracownię na rzecz Wszystkich Istot. Prosimy również, w miarę możliwości, o przyniesienie własnych talerzy i sztućców. Zapraszamy!!!

Jeszcze trochę rozsad

Zielonego nigdy nie za dużo. Posadziliśmy w doniczkach jeszcze trochę rzodkiewki, sałaty, cukinii. Zanim trafią na grządkę, zaopiekujemy nimi na parapecie - będziemy nasłoneczniać i podlewać. Zbiorom nie będzie końca!

Otwarty Ogród

Otwarty Ogród jest pełen niespodzianek. Jest olbrzymi stół, siedziska i skrzynki uginające się od jadalnych kwiatów, ziół, warzyw. Są półki i worki z roślinami. Możemy się tu przekonać, jak pachnie mięta, bazylia, tymianek, pomidory, jak rozpoznać po liściach ogórki, buraki, seler. Rzodkiewka w tym konkursie oszukuje, bo wyrasta czerwona ponad ziemię. A kto wie, co to za roślina na dole podłużna i pomarańczowa (pod ziemią), a u góry ma pęczek zielonych liści (podobnych do pietruszki, ale ich nie jemy)? Czasem zamienia się w nos bałwana? I co można zrobić z koperkiem? Na przykład kiszone ogórki według najprostszego przepisu: ogórki, czosnek, chrzan, koperek, woda z solą. Szczypiorkiem można posypać ziemniaki albo wymieszać z twarożkiem. Smacznego!

Koniczyna jak szpinak

Przygotowujemy się do kolejnego spotkania z chwastami. Tym razem Nieużytki Sztuki odwiedzi wegańska Kuchnia Społeczna. Będziemy umieszczać przepisy na danie wegańskie z chwastów. Na jedno ze spotkań Aria Oklis przyniosła wycinek z gazety, jak przygotować koniczynę. Dołączam zdjęcie i przedstawiam, jak uzyskać śmietanę wegańską: Wersja 1. z płatków owsianych: 1. Zalej płatki ciepłą wodą i odstaw na całą noc. 2. Zmiksuj płatki w wodą, w której się moczyły za pomocą blendera. 3. Możesz dodać odrobinę soku z cytryny, żeby śmietana była kwaśniejsza. Wersja 2. z nasion słonecznika 1. Zalej słonecznik wrzątkiem na minimum 15-20 minut. 2. Odcedź i zalej ciepłą wodą, tak by przykryć nasiona. 3. Dodaj cytrynę i sól do smaku. 4. Zmiksuj, używając blendera. 5. Chcąc uzyskać śmietanę o kremowej konsystencji, odcedź ją na sitku. Wersja 3. z orzechów nerkowca 1. Zalej orzechy nerkowca ciepłą wodą i pozostaw na noc. 2. Odcedź i zalej ciepłą wodą w proporcji 1/2 w stosunku do orzechów. 3. Dodaj cytrynę i sól do smaku. 4. Zmiksuj, używając blendera. 5. Chcąc uzyskać śmietanę o kremowej konsystencji, odcedź ją na sitku. Możesz spróbować z innymi orzechami i nasionami. Smacznego!

Drewnozautrus

Na grządce z chwastami zamieszkało dziwne stworzenie z dwoma rogami tuż nad oczami.

Kto pamięta smak zupy z lebiody?

Szczególnie dobrze znany na Śląsku i Ukrainie. W sobotę przypomnieliśmy sobie jak smakuje. 1. Do garnka wrzucamy obrane i pokrojone warzywa (marchew, pietruszka, seler, ziemniaki). Gotujemy około 25 minut. 2. Podczas gotowania dodajemy przyprawy - ziele angielskie, liście laurowe, sól. 3. Obrywamy liście z łodygi lebiody, siekamy i wrzucamy do zupy na około 10 minut. 4. Dorzucamy przeciśnięty przez praskę czosnek. 5. Skrapiamy oliwą. Do zupy na Nieużytkach Sztuki do zupy podaliśmy kaszę jęczmienną. Zostały puste miski. Smacznego!

Symulacje dzikiej marchwi

Kwiaty polne uwielbiają owady. Niektóre w wyjątkowy sposób zapraszają je na swoje podwórko. Dzika marchew, rosnąca za naszą grządką, w samym środku swoich kwiatów wypuścza czarne kule z daleka wyglądające jak owady. Mają one zwabić zachęcone towarzystwem motyle, chrząszcze, pszczoły.

W eterze iBedekeru

Motywem przewodnim jednej z wędrówek Ewy Kowalskiej i iBedeker były... chwasty. Uczestnicy spaceru z nosami w kwiatach zwiedzali tereny postoczniowe. Spacer wokół Instytutu Sztuki Wyspa i wykład Arii Olklis zarejestrowane przez www.iBedeker.pl oraz zdjęcia Grzegorza Redlarkiego można obejrzeć na stronie http://ibedeker.pl/relacje/otwarty-ogrod-na-terenach-postoczniowych/#

Lebioda z sezamem

Przepis z książki "Edible Wild Plants. Wild foods from Dirt to Plate" Johna Kallasa: 1. Obrywamy listki z łodyg lebiody. 2. Łodygi przez około 5 minut gotujemy na parze. 3. Odcedzamy na sitku. 4. Przygotowujemy dressing: przeciśnięty przez praskę czosnek, oliwa, ocet winny czerwony, szczypta soli, prażony sezam i polewamy nim łodygi. Smacznego! Zdjęcie za wegetarianka.blox.pl

Sobota

Sobotnie południe było upalne w Instytucie Sztuki Wyspa. Zaczęliśmy od pysznej zupy z lebiodą przygotowanej przez Arię Oklis. Rozmawialiśmy o roślinach. Asia zasadziła naparstnicę. Wszystko zostało podlane i rośnie!!

Oczekiwaniom koniec

Grządka nie czekała długo na zajęcie. Dwie godziny po nasypaniu ziemi pojawiły się pierwsze rośliny.

Gotowi do sadzenia?

Obok grządek Marii, Grzegorza i Asi znajduje się nieco większa grządka wspólna. Użytkownicy z zapałem wzięli się do zagospodarowania jej. Wcześniej przygotowane sadzonki warzyw, ziół i bomby nasienne trafiły do grządki. Zaznaczyliśmy na www.zaogrodzenie.pl, że bomba została na Nieużytkach Sztuki.

Koziołek Matołek

„Po szerokim szukać świecie tego, co jest bardzo blisko” - Paweł Althamer jako Koziołek Matołek podczas wycieczki po terenach postoczniowych trafił na pracowite popołudnie na Nieużytkach Sztuki. Relacja Aleksandry Kozłowskiej: Pojawił się w samo południe. Wysiadł z kolejki na stacji SKM Gdańsk Stocznia, krótko się przywitał, po czym ruszył na spacer po stoczni. Mówił niewiele. - Podróżuję po świecie, szukam Pacanowa. Chcę się też czegoś dowiedzieć o Młodym Mieście - oznajmił najsłynniejszy polski kozioł. - Mój przyjaciel był już ze mną w Brazylii, w Afryce u Dogonów. Ciągle wędruje. Teraz przyjechał do Gdańska, ściągnęły go niepokojące wieści o tym, co się dzieje na terenach postoczniowych - tłumaczył Michał Szlaga, fotograf od ponad dekady dokumentujący zmiany na tym obszarze. Cały tekst: http://trojmiasto.gazeta.pl/trojmiasto/1,35636,16346971,Koziolek_Matolek_z_wizyta_w_stoczni.html#ixzz38HxjARAh

Chwasty jadalne. Spotkanie #4.

Co kryje otaczający nas świat roślin i przestrzenie stoczniowe? Co wiemy o trawach jadalnych, czosnku, podagryczniku? Zapraszamy na pogadankę i spacer szlakiem chwastów jadalnych z Arią Oklis oraz poczęstunek z chwastów. Wskazany własny kubek/miseczka i łyżka. Spotkanie rozpoczynamy o godz. 13 w Otwartym Ogrodzie na dziedzińcu Instytutu Sztuki Wyspa.

16 metrów do obsadzenia

Mamy nową grządkę - naprzeciwko Hali B90. Co ogrodnicy i ogrodniczki na niej zasadzą?

Pyszne pole lebiody

W drodze na wystawę Codzienność odbywającą się w ramach Alternativy 2014: Błędnik codzienności miła niespodzianka - pole lebiody!

Zapylamy - potrząsamy

Pomidory zaczynają pięknie kwitnąć. Co dalej? "Pomidory są samopylne, zatem do zawiązywania się owoców nie są im niezbędne owady. Wystarczy mocniej potrząsnąć krzaczkiem lub delikatnie potrącać kwiaty. Tak też zrobiłam i mam na krzaczkach owoce" (za: www.prowadzedom.pl).

Jabłonka

Maleństwo znalezione na nieużytkach. Pewnie ktoś kiedyś wyrzucił tu ogryzek...

Sobota z chwastami – nie wyrywamy!

"Znam chwasty od bieguna do równika, poniżej też niektóre. Jem chwasty jadalne od 1983 roku, czyli od pierwszego roku studiów, gdy kupiłam sobie ogród. Babcia, przedwojenna farmaceutka niechcący nauczyła mnie nazw chwastów po łacinie i po polsku, pokrzywę i podagrycznik znam od wczesnego dzieciństwa" - mówi Maria Oklis, gdańska malarka, poetka, chwastolożka. 5 lipca o godz. 12 zapraszamy na spotkanie z czosnaczkiem pospolitym, komosą zwyczajną, jaskółczym zielem i kolejny spacer szlakiem chwastów jadalnych po stoczni. Na spóźnione śniadanie niespodzianka z komosy. Spotkanie rozpocznie się o godz. 12 w Otwartym Ogrodzie na dziedzińcu Instytutu Sztuki Wyspa.

Chipsy pokrzywowe. Smacznego.

Po drodze do warzywniaka (na Nieużytkach Sztuki jeszcze nie wyrosła sałata i szpinak), oczy pożerają pokrzywę i inne chwasty. Szkoda, że ruchliwa ulica snuje się nieopodal. W kalendarz wpisany wyjazd za miasto po zapasy niezanieczyszczonych dzikich roślin. Maria opowiadała o zupie z pokrzywy i koniczynie przygotowanej jak szpinak. Na sobotnim spotkaniu skosztowaliśmy chipsów pokrzywowych. Popijając herbatkę z pokrzywy, udostępniam przepis. SMACZNEGO! Chipsy pokrzywowe: Krok 1. Obcinamy razem z ogonkami świeże liście pokrzywy, najlepiej czubki roślin, myjemy w ciepłej wodzie. Krok 2. Mieszamy ze sobą składniki na ciasto: - 5-6 łyżek mąki, - woda, do osiągnięcia konsystencji ciasta naleśnikowego, - 1 jajko lub 1 łyżka zmielonego siemienia lnianego albo płatków owsianych, - przyprawy: szczypta soli, imbiru, kurkumy. Krok 3. Rozgrzewamy olej na patelni. Liście pokrzywy maczamy w cieście i układamy na patelni. Smażymy z obu strony na rumiany kolor. Krok 4. Spożywamy najlepiej od razu po usmażeniu.

Uważaj na wilki!

W zeszłą niedzielę odwiedziła nas Ela Jabłońska z intensywnie pachnącymi sadzonkami pomidorów. Dzielimy się kilkoma radami prosto z jej ogródka: uważajcie na wilki i pamiętajcie o ósemkach. Wilki są to pędy wyrastające w miejscu połączenia głównej łodygi z liściem. Gdy się pojawią, obrywamy je, nie ucinamy, gdyż wtedy będziemy mieć pewność, że nic z nich nie pozostało i nie będą niepotrzebnie obciążać rośliny. Zamiast wilków nasza roślina będzie rozwijać owoce. Gdy krzaki pomidorów nieco podrosną należy podwiązać je do palików. By nie ranić rośliny trzeba wybrać miękki sznurek, tasiemkę lub po prostu pociąć starą bawełnianą koszulkę. Przewiązujemy na tak zwaną ósemkę - pomiędzy łodygą główną i palikiem krzyżujemy sznurek, by nie mogły się z sobą stykać. Tak przygotowani czekamy na plony!

Kochamy chwasty. Niech żyją trawy!

Prawie nie padało, pokrzywa rozpływała się w ustach, koniczyna biała od dziś zbierana zamiast szpinaku. Spacer szlakiem chwastów jadalnych na stoczni zakończyliśmy na oprowadzaniu kuratorskim po wystawie Codzienność w ramach Alternativy 2014: Błędnik Codzienności. Wystawie ze sporą dawką rozproszonych gestów wrastających w codzienność. www.alternativa.org.pl

Spacer szlakiem roślin jadalnych na stoczni

W sobotę 21 czerwca zapraszamy na spacer po stoczni śladami roślin jadalnych oraz kolejne spotkanie z chwastami jadalnymi pani Marii. Ogrodniczka opowie tym razem o rosnącej na jej grządce pokrzywie i babce szerokolistnej. Jako przystawka – chipsy z pokrzywy. Spotkanie rozpoczynamy o godz. 12 w Otwartym Ogrodzie na dziedzińcu Instytutu Sztuki Wyspa.

Bomby i chwasty, czyli spotkanie sąsiedzkie

Sąsiedzi Instytutu Sztuki Wyspa mają przed sobą aktywne wakacje. W niedzielę 15 czerwca w godz. 12-14 zapraszamy do Otwartego Ogrodu (dziedziniec IS Wyspa) na spotkanie sąsiedzkie i zapoznanie z letnimi propozycjami. Współpracę zaczynamy od: - warsztatu z tworzenia bomb nasiennych - opowieści pani Marii o jadalnych chwastach - pysznej drożdżówki - rozmowy o pomysłach na sąsiedzkie działania.

Pomidory szukają swojego miejsca

Tuż przed wyjazdem z Gdańska Asia przekazała pocztą pantoflową z rąk do rąk pomidory do opieki, zanim nie znajdą swojej grządki. Właścicielka już wróciła i przymierza się do uprawy innych roślin, a w międzyczasie pomidory sprawdziły, gdzie im będzie najlepiej. Oczywiście na Nieużytkach Sztuki!

Obalamy mity o rukoli

Przychodząc do IS Wyspa często przystawałam i podjadałam dziko rosnącą rukolę. Dzisiaj dowiedziałam się, że to dwurząd cienkolistny, krewny rokietty siewnej zwanej powszechnie rukolą. Charakteryzują go żółte kwiaty i dłuższe liście. Też jest jadalny, więc nic nie szkodzi na przeszkodzie, by rozmowom towarzyszyło przegryzanie tego, co rośnie wokół.

Chwasty jadalne Marii - pierwsza gdańska grządka!

Minęły upały w Gdańsku - dobra pora, by zasadzić chwasty jadalne. Korzystając z gościnności Ogrodu Otwartego Lendlabor, Maria przygotowała swoją grządkę z babką szerokolistną, mniszkiem pospolitym, bylicą pospolitą, pokrzywą zwyczajną, komosą zwyczajną i purpurową, kurdybankiem i krwawnikiem. Babcia Marii była farmaceutką i byłaby dumna z wnuczki. Będziemy zbierać opowieści o każdej z tych roślin. Czekamy na kolejną grządkę Marii - skrzynkę dziwności.

Grządki na Wyspie

Dotarliśmy do Gdańska! W Instytut Sztuki Wyspa trafiliśmy na pracowite, sobotnie południe. Mamy już troje chętnych do dzierżawy naszych grządek.