Podsłuchane nad grządką 2
Aria Orkis: Skrzyp polny* jest jeden, ale skrzypów w ogóle są trzy rodzaje**: polny, błotny, trujący i leśny, też trujący. Tylko skrzyp polny ma właściwości lecznicze, ale dopiero w odpowiednim stadium: nie kiedy jest młody, kiełkujący, podobny do grzyba, ale dopiero, gdy staje się zielony. Działa dobrze jako odżywka do włosów, oczyszcza organizm. -A jak wygląda ten skrzyp błotny? Ma jasny dół? Aria Orkis: Nie, nie. Cały jest ciemnozielony i nie ma żadnych igiełek. Jego pędy przypominają takie... badyle. Skrzyp leśny wygląda jak pióropusz, jest bardzo delikatny. * skrzyp polny – swoją nazwę zawdzięcza charakterystycznemu dźwiękowi powstającemu przy pocieraniu łodyg. Powodem skrzypienia jest duża zawartość krzemionki – aż 10% soli mineralnych. Decyduje to o znaczeniu leczniczym rośliny, jednocześnie czyniąc ją ciężkostrawną. W starożytności stosowano go do tamowania krwotoków. Na przełomie X i XI wieku arabski lekarz Awicenna szerzył sławę skrzypu jako środka przyśpieszającego gojenie ran. W kosmetyce doceniany jest za działanie przeciwzapalne. Co więcej, działa obkurczająco i uszczelniająco na naczynia krwionośne. Kremy z dodatkiem skrzypu polnego polecane są do cery naczynkowej oraz dojrzałej. Dodany do kąpieli redukuje cellulit. Hurra! ** rodzina skrzypowatych – powszechnie w Polsce występuje aż 6 rodzajów skrzypu, poza polnym, błotnym i leśnym do rodziny należą jeszcze łąkowy, bagienny i zimowy. Większość z nich rzeczywiście jest trująca, ale ten ostatni, zimowy, w takim samym stopniu jak skrzyp polny, dostarcza ziela leczniczego i znajduje swoje zastosowanie w homeopatii. Ponadto jego łodygi używane są do polerowania metali. Do tego celu należy przyrządzić napar z 30 gramów pędów skrzypu zalanych 3 filiżankami wody. Po odczekaniu 2 godzin wywar gotujemy przez 15 minut. Metalowe przedmioty moczymy przez 5 minut, wycieramy do sucha, polerujemy i lśnią jak nowe! ------------------------------------------------- Aria Orkis: Chrzan pospolity* należy do rodziny kapustowatych. Niby każdy zna chrzan, ale nie każdy wie o nim wszystko. Nikt nie kojarzy chrzanu z kapustą. - Biorąc pod uwagę kwiaty to rzeczywiście są trochę podobne. Aria Orkis: Może trochę. W każdym razie liście chrzanu używa się jako okłady na reumatyzm i wspomagająco przy gojeniu ran. Oczywiście chrzan poprawia smak potraw, ułatwia też trawienie. Jak ktoś jest niejadkiem to polecam chrzan! *chrzan pospolity – jego łacińska nazwa Armoracia rusticana wywodzi się od celtyckiego słowa „ar” -blisko oraz „more”-morze, co oznacza „roślina rosnąca blisko morza”. Dawniej chrzan stosowano przede wszystkim w celach leczniczych, jako dodatek do potraw stał się popularny dopiero w XV wieku. W kuchni niemieckiej i duńskiej szybko zdobył serca smakoszy dopełniając smak sosu rybnego. Dopiero 200 lat później Anglicy odkryli, że był tym, czego od zawsze brakowało im do przyprawienia pieczeni wołowej. Poza korzeniem jadalne są także liście chrzanu, które dodawać można do sałatek. Warto poczęstować nimi psa, bowiem odrobaczają. Sok z chrzanu ma zaskakujące działanie kosmetyczne – zmieszany z białym octem wybiela piegi. (na podstawie: „Chwasty łąk i pastwisk” M. Nowiński; „Wielka księga ziół” L. Bremness; „Ziołowe królewstwo” red. M. Durkort, B. Horosiewicz, A. Mikołajczak-Bąk; www.wikipedia.org)
